Rücu Sanati   19.Yüzyilda Mora'da dogup büyüyen ve divanindaki bir siirden Morali Süleyman adli bir seyhin müridi oldugu anlasilan Sümbülzade Vehbi, hece ve aruz vezniyle yazdigi siirlerle taninir.Vehbi, divan edebiyati türlerinden "rücu" siirleriyle ün yapmistir."Rücu", mesajin ilk satirinda tahmin edilenden çok farkli oldugunu ikinci satirda anlatan bir sanat tarziydi. Rivayete göre, padisahin "bana öyle bir beyit söyle ki, ilk satirin "cellat!"diye bagirirken, ikinci satirin sonunda sana bir kese altin vereyim"emri üzerine Sümbülzade Vehbi'nin hazirladigi divan edebiyatinin en güzel ve en eglenceli rücu ornegini asagida bulacaksiniz Sözlük Rücu:Dönmek(sözünden dönmek) Bezm:Toplanti Zer:Altin Drahsan:Süslü Nevcivan:Genç kis Dest:Ayak Sahtiyan:Kuzu derisi Nagihan:Aniden Saduman:Mutlu, sevinçli ***************** Bezm-i hamam edelim, sürtüsürem ben sana, Kese ile sabunu, rahat etsin cism-ü can ****************** Lal-u sarap içirem ve islatup geçirem, Parmagina yüzügü, hatem-i zer drahsan ****************** Eyil eyil sokayim, iki tutam az midir ? Lale ile sümbülü kakülüne nevcivan ***************** Diz çökerek önüne ilik ilik akitam, Bir gümüs ibrik ile destine ab-i revan ***************** Salinarak giderken,ardindan ben sokayim, Ard etegin beline, olmasin çamur aman. ***************** Kulaklarindan tutup dibime kadar sokam, Sahtiyandan çizmeyi, olasin yola revan **************** Öyle bir sokayim ki kalmasin disarda hiç Düsmanin bagrina hançerimi nagihan *************** Herkese vermektesin, birde bana versen, Avuç avuç altini, olsun kulun saduman *************** Eger arzu edersen ben agzina vereyim, Yeterki sen kulundan lokum iste her zaman *************** Sen her sabah gelesin, ben Vehbi'ye veresin, Esselamü aleyküm ve aleykümselam